h

Afscheidsbetoog Bianca Behr

19 augustus 2016

Afscheidsbetoog Bianca Behr

Deze voor velen verrassende stap van mij was ook voor mijzelf een verrassing. Hoewel ik al een behoorlijk tijd last had van verschillende klachten was nog niet eerder in mij opgekomen dat halverwege stoppen met de politiek een optie was. Iemand die heel gefocust is vergeet wel eens opzij te kijken.

Voor mij was het raadswerk een zwart gat dat voornamelijk energie kostte en weinig opleverde. Immers, de zoete smaak van overwinning bleef beperkt tot een grote verkiezingswinst.

Daarnaast lukte het mij niet om een betaalde baan te vinden waardoor ik ook financieel een probleem had. Nog een aantal zaken kwamen samen en het werd mij duidelijk dat ik nú mijn energie weer in balans moet brengen.

Toen ik nog gewoon inwoner was van Hoogeveen had ik bepaalde ideeën over de gemeenteraad. Nu ik wéér gewoon inwoner wordt, ben ik wijzer geworden. Ik wil jullie graag meenemen in een deel van mijn leerproces.

Als gewoon inwoner dacht ik dat de verschillende partijen, de belangen van verschillende groepen vertegenwoordigden. Doordat die verschillende partijen verschillende aspecten van een zaak konden benoemen, konden alle argumenten meegewogen worden in de besluitvorming. Zo zou het beste besluit worden genomen. Het bleek niet zo te werken.

Maar, is dat niet precies wat wordt beoogd met de bestuurlijke vernieuwing? Dat er vertegenwoordigers van verschillende groepen komen vertellen hoe het zou moeten? Is dat niet hoe de democratie eigenlijk zou moeten werken?

Een raadslid kan niet alles dat omgaat in de gemeente weten en begrijpen want een raadslid heeft maar beperkte tijd om zich te verdiepen.

Raadslid zijn, dat doe je naast je andere functies in de maatschappij. Zou een raadslid niet meer midden in de maatschappij staan, dan ontstaat er een kokervisie.

Als het gaat om visie echter, waar willen we naar toe met Hoogeveen, en hoe gaan we dat bereiken, dan heeft de gemeenteraad wel degelijk een belangrijke functie en mag zij, nee móet zij, daar inhoudelijk over met elkaar van gedachten wisselen. De raad zou daarom vóór in de processen moeten zitten, en niet pas achteraf voor of tegen moeten stemmen.

Maar bestaat de mogelijkheid dat de raad tegen stemt eigenlijk wel in Hoogeveen? De praktijk wijst anders uit. Pas achteraf zegt men soms dat beslissingen niet zo verstandig waren.

Ik heb mij altijd een volksvertegenwoordiger gevoeld. Volksvertegenwoordigers zijn er niet om het belang van hun partij te verdedigen of eventueel het standpunt van het college. Volksvertegenwoordigers zijn er om het geluid van hun achterban in de raad te brengen om de kwaliteit van de besluitvorming te bevorderen.

Iedereen doet dat op zijn eigen manier. Ik vind het belangrijk om standpunten in heldere bewoordingen te geven, zodat iedereen het kan begrijpen. Dat was voor sommigen wellicht wel eens te confronterend, met name waar het ging om zaken die men liever niet wilde horen. Waar we in 2010 een frisse wind beloofden in onze verkiezingscampagne, is dát zeker gelukt.

Na zes jaar de balans opmakend, ben ik blij te kunnen constateren dat er in die tijd zéker iets is veranderd in de raad. De arrogantie van de macht, na tachtig jaar coalitie van CDA en PVDA, was door de kiezers gebroken. Een frisse wind woei, óók door het college. Helaas niet met de SP, maar ik denk maar stiekem dat mijn inspanningen in de raad daar toch ook wel aan hebben bijgedragen.

Ik hoop dat de verandering die is ingezet, in de toekomst zal verder gaan zodat ook in Hoogeveen het dualisme voet aan de grond zal krijgen.

Voor nu dank ik jullie allen voor prettige gesprekken en collegialiteit en wens ik jullie nog heel veel debat toe.

Reactie toevoegen

U bent hier