Hoogeveen

Maart 2010 – maart 2018

 

Ik wil beginnen met een woord van dank aan de mensen die tijdens elke raadsavond op de achtergrond hun werk doen, en zonder dat werk zou een raadsavond er echt heel anders uitzien, dank aan de bodes en de griffier met haar medewerkers.

   

Acht jaar geleden stond ik hier voor het eerst, als enig raadslid van een nieuwe partij in de Hoogeveense raad, en dat was een spannend moment in een voor mij totaal vreemde omgeving. Een omgeving die heel andere gewoonten en rituelen had dan waaraan ik gewend was. Een omgeving ook, die voor mij vijandig aanvoelde. Dat vijandige gevoel is inmiddels wel verdwenen en ik voel me hier nu prima thuis. De fractie is groter, er zijn andere, meer toegankelijker collega's gekomen en ook een andere griffier heeft hierin een bijdrage geleverd.

Nu bij mijn afscheid van de raad kan ik zeggen een ervaring rijker en een illusie armer? Wat het raadswerk betreft is het zeker geen illusie armer maar, wel vele ervaringen rijker. Dat zijn mooie en minder mooie ervaringen.

 

Een grote teleurstelling voor mij was, dat ik mei 2011 moest besluiten mijn raadszetel op te geven. In mijn baan als werkvoorbereider maakte ik fouten doordat ik met te veel dingen tegelijk bezig was. In mijn aantekeningen uit december 2010 lees ik bijvoorbeeld dat ik in drie weken tijd geen avond thuis ben geweest, elke avond op pad voor de raad of de partij. Dat was niet langer te doen, en dat voelde voor mij als een persoonlijke nederlaag.

 

Uiteindelijk dus ongeveer vijf jaar actief als raadslid. En in die tijd drie burgemeesters negen wethouders twee griffiers en 56 raadsleden meegemaakt. Met dat pluche plakken van raadsleden valt het dus wel wat mee.

 

Bijzondere ervaringen waren er ook:

Zoals het deel uitmaken van de vertrouwenscommissie voor de benoeming van een nieuwe burgemeester. En terug kijkend zeg ik die commissie heeft wel redelijk werk verricht. Of toen er een raadslid van een andere partij aan mij vroeg om mondelinge vragen voor hem te stellen in de raad. Hij kreeg daar van zijn eigen fractie de ruimte niet voor. Ook was er een raadslid dat mij vroeg of hij mijn betoog, over de zondag openstelling van de winkels, op schrift mocht hebben. Wat ik ook als bijzonder ervaren heb is, dat ik voorzitter mocht zijn tijdens debat- en informerende rondes. Dank daarvoor aan u als raadsleden die dat vertrouwen in mij stelde.

 

Ik kan het niet laten om nog een ongevraagd advies, aan de partijen die betrokken zijn bij de college vorming, mee te geven. En nu kun je advies altijd makkelijk naast je neerleggen maar ik zou zeggen schenk er enige aandacht aan. Mijn advies is, en ik geef u dat gratis, vorm een minderheidscollege. U bent dan voor een meerderheid in de raad afhankelijk van de oppositie dat klopt. Maar de oppositie doet er dan ook echt toe. Had de oppositie nu dan geen invloed, uiteraard had de oppositie invloed, als je mee doet heb je altijd invloed. Maar het was uiteindelijk altijd gerommel in de marge. Dat kan en moet echt anders.

 

Bij het afscheid van Emiel Roemer als partijleider van de SP las ik in de krant dat hij geen goed politicus was geweest, want hij had geen vijanden gemaakt. Ik hoop dat ik geen goed politicus was, het is namelijk nooit mijn bedoeling geweest vijanden te maken. Ik heb met veel plezier met u samen gewerkt en, als het zo uitkwam, met nog meer plezier u tegen gewerkt. Want de politiek bestaat bij de gratie van de tegenstelling.

 

Ik wens de nieuwe raad veel succes.