Hoogeveen

Door Bianca De Vos-Behr - Het was vandaag mooi weer en ik had eindelijk tijd om de ijzers eens onder te binden. Daarom toog ik naar ons prachtige Schoonhoven. Aangekomen bij de plas zag ik een grote witte vlakte met heel in de verte drie mensen die over het ijs wandelden.

Verbaasd trok ik mijn schaatsen aan; waarom was ik de enige die op het idee was gekomen om te gaan schaatsen? Ik maakte een rondje door de sneeuw en constateerde dat het onderliggende ijs prima was. Weer terug bij de start maakte ik een praatje met de drie mensen die inmiddels het strand bereikt hadden. Ze vroegen mij hoe het ijs was en vertelden dat ze er deze week al heerlijk geschaatst hadden toen er nog geen sneeuw lag. Kennelijk durfden ze het vandaag niet meer aan.

Ik ging het ijs weer op en doorsneed de maagdelijke sneeuw. Na verloop van tijd merkte ik dat er toch meer mensen met schaatsen het ijs betraden. De eersten vroegen mij nog hoe het ijs was, maar toen ik niet meer de enige was raakte men kennelijk al overtuigd door het zien van meerdere schaatsers. Ik stelde mij inmiddels tot doel de sneeuw op zoveel mogelijk plekken te doorsnijden zodat anderen konden zien dat het ook daar veilig was.

Een aantal jongeren kwam het ijs op en maakte in een uur een mooi veld om te kunnen ijshockeyen. Kijk, dacht ik, drie van die 10.000 positieve jongeren in onze gemeente die altijd genegeerd worden door de beleidsmakers. Gewoon de schouders eronder, en met elkaar een baan maken. Wat jammer toch dat we de energie van al die jongeren zo onbenut laten in Hoogeveen.

Na twee politieke debatten op de radio vandaag zag ik mijmerend op het ijs een parallel. CDA en Gemeentebelangen zijn er trots op dat ze volgers zijn. Die zouden zeker geen sporen gaan trekken in blanke sneeuw op onbekend ijs. Maar zouden ze de richting accepteren van een nieuwe partij die wél moed en visie heeft en als De Frisse Wind in de gemeenteraad komt? Het is maar goed dat die nieuwe partij ook over doorzettingsvermogen en vechtlust beschikt!